Ulga
Za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, nabytą przez podatnika od
jednostek naukowych w rozumieniu prawa kraju rejestracji, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres
dłuższy niż 5 lat.
Warunki skorzystania
Prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi uzyskującemu przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, który w roku dokonywania odliczeń oraz w roku poprzednim nie prowadził
działalności w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. Odliczenie przysługuje w kwocie nie wyższej niż dochód osiągnięty z tytułu prowadzenia działalności
w danym roku.
Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli:
- przed upływem trzech lat (licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził ją do ewidencji) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części prawa do nowej technologii innym podmiotom (za wyjątkiem przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców) albo
- zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
- otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
W przypadku wystąpienia wymienionych okoliczności podatnik jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym składnym w roku ich wystąpienia o
kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w przypadku poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku otrzymania zwrotu wydatków, kwotę odliczeń, do
której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.
Sposób odliczenia
Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona
podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku po nim następnym oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do w/w ewidencji uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia jej do ewidencji.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. W sytuacji, gdy w danym roku podatnik osiąga stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia reszty przysługującej mu kwoty dokonuje się w zeznaniach za trzy, kolejno po sobie następujące, lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji.
Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć:
- 50% kwoty wydatków dla podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą
- 30% kwoty wydatków dla pozostałych podatników
|