Ulga na nowe technologie w 2010 r.

Ulga

Wydatki poniesione na nabycie nowych technologii mogą być odliczone przez podatnika od podstawy opodatkowania.
Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki. Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Warunki skorzystania

Prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi uzyskującemu przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, który w roku dokonywania odliczeń oraz w roku poprzednim nie prowadził działalności w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. Odliczenie przysługuje w kwocie nie wyższej niż dochód osiągnięty z tytułu prowadzenia działalności w danym roku.

Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli:

• przed upływem trzech lat (licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził ją do ewidencji) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części prawa do nowej technologii innym podmiotom (za wyjątkiem przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców) albo
• zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
• otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

W przypadku wystąpienia wymienionych okoliczności podatnik jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym składnym w roku ich wystąpienia o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w przypadku poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku otrzymania zwrotu wydatków, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.

Sposób odliczenia

Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku po nim następnym oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do w/w ewidencji uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia jej do ewidencji.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. W sytuacji, gdy w danym roku podatnik osiąga stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia reszty przysługującej mu kwoty dokonuje się w zeznaniach za trzy, kolejno po sobie następujące, lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji.

Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty wydatków.

Dokumenty