|
Niezwykle istotną sprawą dla skuteczności naszego działania jest zachowanie terminu przypisanego do danej czynności. Jego niedotrzymanie bowiem w wielu wypadkach
powoduje bezskuteczność dokonanych czynności.
Aby tego uniknąć, należy pamiętać, że obliczając termin określony w dniach nie uwzględniamy dnia, w którym miało miejsce zdarzenie będące początkiem do obliczania owego
terminu. Upływ natomiast następuje z końcem ostatniego z wyznaczonej liczby dni.
Przykład:
4 lutego doręczona została Panu X decyzja organu podatkowego. Panu X przysługuje prawo wniesienia od owej decyzji odwołania w terminie 14 dni. Oznacza to, że Pan X winien
wnieść swoje odwołanie najpóźniej do końca dnia 18 lutego tj. do 24.00. Obliczając termin Pan X pominie bowiem 4 lutego i począwszy od 5 lutego włącznie policzy 14 dni, 14 dniem
będzie zaś 18 lutego.
Natomiast terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który odpowiada początkowemu dniu terminu.
Terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniu terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu
nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca.
Przykład:
Urząd skarbowy wszczął postępowanie 31 stycznia. Zgodnie z przepisami Ordynacji winien zakończyć sprawę w ciągu miesiąca o ile nie jest to sprawa szczególnie skomplikowana.
W powyższej sprawie winien to uczynić do 28
lutego włącznie, jeżeli nie jest to rok przestępny (w miesiącu lutym nie ma 31dnia).
Terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było
(np. 29 lutego) - w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień (będzie to np. 28 lutego).
Warto również pamiętać, że jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub
dniach wolnych od pracy.
Przykład:
Pracodawca zobowiązany jest do dnia 28 lutego doręczyć pracownikowi PIT - 11.
Jeżeli w danym roku 28 lutego wypada w sobotę lub niedzielę, oznacza to, że termin ten automatycznie przesunie się do poniedziałku 1-ego (lub 2-ego) marca.
Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem zostało wysłane do urzędu skarbowego w formie elektronicznej, za poświadczeniem przedłożenia,
nadano pismo w polskiej placówce pocztowej. Oznacza to, m.in. że dochowamy terminu gdy do urzędu skarbowego
wyślemy PITa 30 kwietnia o godz. 23.59. Warto jednak pamiętać, że niedawno NSA uznał w wyroku, że firm kurierskich nie można utożsamiać z Pocztą Polską. Zatem w przypadku
gdy ostatniego dnia terminu do wniesienia skargi podatnik nada ją przez kuriera, a skarga dotrze do sądu później, termin nie zostanie dotrzymany.
Jeżeli jednak uchybienie terminowi nastąpiło nie z naszej winy, możemy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny, która uniemożliwiała nam dochowanie terminu, złożyć wniosek
o jego przywrócenie. Termin ten jest nieprzekraczalny.
| 
przewodnik podatkowy 
